چرا باید Call of Duty: Black Ops 6 را امتحان کنیم؟

باز هم سال جدید و باز هم کالاف دیوتی (Call of Duty) جدید. امسال نوبت Treyarch است که نسخه جدید این سری را روانه بازار کند تا شاید افتضاح MW3 را از ذهن‌ها پاک کند و نجاتی برای سری Call of Duty باشد. با ما همراه باشید تا عملکرد Call of Duty: Black ops 6 را بررسی کنیم و ببینیم که این بار Call of Duty چه برایمان آورده است.

معرفی کلی کالاف دیوتی Black Ops 6:

 پس از کمپین کوتاه، تکراری و خسته‌کننده Modern Warfare 3، کالاف دیوتی Black ops 6 انگار دست پر به سراغ طرفداران Call of Duty آمده است.

 در وصف بخش داستانی این نسخه باید گفت که یک تجربه جاسوسی هیجان‌انگیز همراه با نوآوری‌های فراوان است. طراحی مراحل خلاقانه، فضاسازی و محیط فوق‌العاده و داستانی جذاب، همه دست‌به‌دست داده‌اند تا این بار، کمپینی لایق نام Call of Duty را بسازند. بازگشت شخصیت‌های محبوب سری، مثل Woods و Adler و همراهی آن‌ها با گروهی از شخصیت‌های متنوع و ماهر، به جذابیت هرچه بیشتر بخش داستانی بازی می‌افزاید. داستان بازی با شکل‌گیری این گروه در خلال عملیاتی زیر نظر CIA آغاز می‌شود. عملیاتی که خوب پیش نمی‌رود و باعث تعلیق‌شدن گروه توسط CIA می‌شود.

اما آن‌ها تسلیم نمی‌شوند و با افزودن افرادی مثل Adler و Sevati و Felix به گروه و جمع‌شدن در یک Safehouse، خود را آماده حل معمایی بزرگ می‌کنند. معمایی که Adler در حین ورود خود مطرح می‌کند. معمای Pantheon. بازی به وقایع نسخه‌های قبلی هم اشاراتی دارد. مثل عملیات پاناما در Black Ops 2 و دوران جنگ سرد در Cold War.

داستان بازی همانند نسخه‌های اول سری، رازآلود بودن خود را حفظ کرده و این امکان را به بازیکن می‌دهد تا با کنار هم گذاشتن سرنخ‌ها و تکه‌ها، حرکات بعدی داستان را حدس بزند.

البته می‌توان گفت که بازی در این بخش می‌توانست بهتر عمل کند، چرا که با این روند، داستان بازی تا حدی برای بازیکن قابل حدس می‌شود و این باعث می‌شود تا داستان آن‌طور که باید، تأثیرگذاری نداشته باشد. اما درکل، جذابیت بالای وقایع و روند معتدل پیشروی داستان باعث شده‌اند که بازیکن غرق در بازی شود.

در کنار این‌ها، نمی‌توان از کنار فضاسازی بازی نیز به‌سادگی گذشت. فضای بازی در این نسخه بسیار متفاوت و جذاب است و گویا تمام تلاش سازندگان در این بوده که همه نوع طرفدار صنعت گیم را مجذوب خود کنند. نبردهای شلوغ و پردرگیری در خاورمیانه، مراحلی مشابه بازی‌های ترسناک و همچنین ورود به فضای درون تخیلات، همه نمونه‌هایی از فضاسازی بی‌نظیر این نسخه هستند.

به نظر می‌آید سازندگان در تلاش بوده‌اند تا از عناصر موفق بازی‌های دیگر نیز استفاده کنند. برای مثال، ورود به‌عنوان نفوذی به یک منطقه و روش‌های مختلف رسیدن به هدف، حس بازی Cyberpunk 2077 را به بازیکن القا می‌کند.

همچنین گشت‌وگذار در محیط‌هایی مثل Safehouse و حل معماهای آن، تصویر سری Resident Evil را در ذهن بازیکن زنده می‌کند.

مرتبط: بهترین اسلحه های Call of Duty: Black Ops 6

گیم‌پلی Call of Duty: Black Ops 6:

اما از داستان و فضاسازی بازی که بگذریم، این گیم‌پلی بازی است که خود را نشان می‌دهد. گان‌پلی (gunplay) بازی همراه با صداگذاری جذابش، حس شلیک با اسلحه‌های متنوع بازی را به نحو احسن منتقل می‌کند.

کشتن مخفیانه دشمن با کلت خفه کن دار، کشتار دسته‌جمعی با مسلسل‌ها و البته هدشات کردن با اسنایپرها، همگی حس فوق‌العاده‌ای دارند. اما در رأس عناصر گیم‌پلی، این سیستم حرکتی جدید بازی، Omnimovement، است که خود را نشان می‌دهد. دویدن، شیرجه‌زدن و درازکشیدن در جهات مختلف، به بهترین شکل ممکن، تجربه بازی را از یکنواختی خارج می‌کند.

برای مثال فرض کنید دشمن در حال حرکت از جلوی محل مخفی‌شدن شماست و شما برای اینکه او را سریع از بین ببرید، با یک شیرجه و شلیک در همان حین، با خلق یک صحنه سینمایی دشمن خود را نابود می‌کنید؛ فوق‌العاده است نه؟

مراحل بازی Call of Duty:

داستان و گیم‌پلی بازی به‌اندازه کافی عالی بودند. اما سازندگان، شاهکار خود را در طراحی مراحل Black Ops 6 تکمیل می‌کنند. پس از شکست MW3 در طراحی مراحل، شاید کمتر کسی فکرش را می‌کرد که Black Ops 6 به سراغ همان ایده‌ها برود.

ایده مراحل با نقشه‌های بزرگ و روش‌های متفاوت انجام هر مأموریت، شاید برای نسخه قبلی تبدیل به شکستی عظیم شد؛ اما Black Ops 6 با درس‌گرفتن از اشتباهات نسخه قبلی و درهم تنیدن این ایده با داستان بازی، توانست تحولی جدید در طراحی مراحل Call of Duty ایجاد کند.

این بار بازیکن از انجام مأموریت‌ها به روش خودش لذت می‌برد. از این که انتخاب با خودش است که مخفیانه وارد یک تشکیلات بزرگ گنگستری شود یا با سروصدا همه‌شان را سر راه نابود کند. همچنین در این نسخه مرحله‌ای کاملاً جهان باز طراحی شده که در آن، بازیکن به معنای واقعی کلمه، میدان نبرد یا Warzone را تجربه می‌کند و در بطن نبردهای نظامی قرار می‌گیرد.

مرتبط: 10 بازی برتر از سری Call of Duty

شخصیت‌پردازی:

اما در پس تمام این زیبایی‌ها و کمالات، نقدهایی نیز به این عنوان می‌توان وارد کرد. بازی با وجود داشتن شخصیت‌پردازی قوی، وقت کافی برای معرفی شخصیت‌های خود نگذاشته است. شاید تعاملاتی که بازیکن با شخصیت‌ها در safehouse دارد، و همچنین مکالمات و دیالوگ‌های انتخابی میان شخصیت‌ها با بازیکن را بتوان به‌عنوان بخش معرفی شخصیت بازی در نظر گرفت.

اما بهترین سبک معرفی شخصیت، قطعاً تجربه و لمس پیش‌زمینه داستان آن‌ها در قالب تصویر خواهد بود. علاوه بر این، داستان بازی نیز طوری روایت می‌شد که کمتر اتفاق می‌افتاد که بازیکن از واقعه‌ای شگفت‌زده شود؛ چون یا اکثرا قابل حدس بودند، و یا اینکه از تأثیرگذاری کافی برخوردار نبودند.

حتی پایان بازی نیز علی‌رغم روند کلی رازآلود بودن داستان، قابل حدس و ساده بود که برای یک نسخه عالی Call of Duty یک نکته منفی محسوب می‌شود. بازی باس‌فایت‌های متنوع و جذابی داشت، اما هیچ‌یک از آن‌ها به‌قدری عمیق و تأثیرگذار نبودند که بتوانند به نمادی برای Black Ops 6 تبدیل شوند.

با وجود تمام این نکات منفی اما کمپین Black Ops 6 همچنان یکی از بهترین کمپین‌های کل سری Call of Duty است و توانسته با ترکیب اصالت و نوآوری به بهترین شکل ممکن، روند رو به افول این سری را بهبود ببخشد و Treyarch و سری Black Ops را بار دیگر به‌عنوان ناجی Call of Duty، میان طرفداران این سری محبوب‌تر از همیشه کند.

مرتبط: داستان زندگی سایمون گوست رایلی Call of duty

بخش Multi-player:

درمورد بخش چندنفره بازی شاید موردانتظارترین عنصر، همان سیستم حرکتی جدید بازی یعنی Omnimovement باشد. دویدن، خوابیدن و شیرجه‌زدن در این بازی به اوج استراتژیک بودن خود می‌رسند. به لطف سیستم Omnimovement، صحنه‌های جذاب و خنده‌داری را می‌توان حین تجربه این بازی مشاهده کرد. این نسخه در بخش اسلحه نیز به‌خوبی عمل کرده است.

دیگر خبری از قدرت ناعادلانه عده محدودی از سلاح‌ها نیست و هرکس می‌تواند اسلحه موردعلاقه خود را لول آپ کرده و شخصی‌سازی کند تا آن را بهبود دهد. تنوع سلاح‌های بازی نیز مناسب است، هرچند در بعضی دسته‌ها مثل شاتگان‌ها تنوع کمی وجود دارد، اما با گذشت زمان و آپدیت‌ها، اسلحه‌های جدید در این دسته‌ها نیز به بازی اضافه خواهند شد.

scorestreak ها، perkها و field upgradeها نیز از تنوع بالا و طراحی مناسبی برخوردارند که باعث تزریق هرچه بیشتر هیجان به بازی می‌شود. در کل می‌توان گفت که سازندگان سعی کرده‌اند با ترکیب سیستم‌های موفق گذشته Call of Duty با نوآوری‌های خود، تجربه‌ای لذت‌بخش برای طرفداران خلق کنند.

نقشه‌های بازی:

طراحی نقشه‌های بازی در بخش چندنفره، از فرمول سه خطی استفاده می‌کند. این فرمول در برخی از نقشه‌ها به‌خوبی جواب داده، اما بعضی نقشه‌ها با ارتباطات غیرمنطقی بین نواحی مختلف، باعث ایجاد هرج‌ومرج می‌شوند.

مرتبط: 5 تا از بهترین map های مولتی پلیر call of duty

بعضی نقشه‌ها مانند Vorkuta نیز گویا برای اسنایپرها طراحی شده و این، باعث شده تا بازی با اسلحه‌های دیگر در این نقشه‌ها کمی آزاردهنده و خسته‌کننده باشند. درکل می‌توان گفت به‌جز چند مورد، بقیه نقشه‌ها، نقشه‌هایی دوست‌داشتنی نیستند.

حالت‌های مختلف:

حالت‌های بازی (modes)، به‌جز Kill Order، که درآن باید هدف مخصوص میان دشمنان را بکشید و از هدف مخصوص میان خودتان دفاع کنید، بقیه همان حالت‌های نسخه‌های گذشته هستند. همچنین در این نسخه شاهد بازگشت حالت محبوب Infected و البته، حضور حالت‌های Hardcore هستیم.

گان‌پلی بازی اما همچنان جزو نقاط عطف گیم‌پلی بازی محسوب می‌شود. طراحی سلاح‌ها و صداگذاری‌شان، تجربه‌ای جذاب از گیم‌پلی بازی ارائه می‌دهند.

سیستم Omnimovement:

 اما قطعاً موردتوجه‌ترین بخش گیم‌پلی، Omnimovement است. در کنار این سیستم، ما شاهد این هستیم که tactical sprint نیز وجود دارد. ترکیب این دو عنصر عمق بالایی به گیم‌پلی می‌بخشند. اما در شرایطی نیز می‌توانند آزاردهنده باشند.

برای مثال، افراد تازه‌کار به زمان نیاز خواهند داشت تا با این سیستم خود را وفق دهند؛ همچنین سرعت بالایی که ترکیب این دو سیستم به بازیکن می‌بخشد، باعث شده تا در نقشه‌های کوچک، بازیکنان به‌سرعت به محل زنده‌شدن یا Respawn افراد بروند و به آن‌ها فرصت ندهند.

 طرفداران Call of Duty عمده وقت خود را صرف تجربه بخش چندنفره این سری می‌کنند و نیاز به یک بخش چندنفره با عناصر متنوع دارند تا از تجربه بازی خسته نشوند. Omnimovement،گان‌پلی جذاب، scorestreakها و perkهای متنوع همراه با حالت‌های محبوب قدیمی، همان چیزی است که طرفداران Call of Duty منتظرش بودند و می‌توان گفت که به‌خوبی انتظارات را برآورده کرده است.

بخش Zombies:

نوبتی هم که باشد، نوبت بخش زامبی است. بخشی که طی این سال‌ها تبدیل به نمادی مثبت برای Black Ops شده است و این بار نیز آمده تا عملکرد ضعیف این بخش در نسخه‌های قبل را به فراموشی سپرده و به جذابیت این نسخه اضافه کند.

داستان بخش Zombies:

 داستان این بخش در دو نقشه جدید و جذاب Terminus و Liberty Falls روایت می‌شود. تیم Requiem که اکنون توسط دکتر پک (William Peck) آزاد شده‌اند، باید از Terminus فرار کنند، اما با حمله زامبی‌ها موجه می‌شوند.

 داستان بازی در این نسخه قابل‌فهم‌تر است و بازیکن در خلال گیم‌پلی آن را متوجه می‌شود. دیالوگ‌های مربوط به داستان در بازی به‌خوبی جا افتاده‌اند و بخش زامبی را از صرف کشتار زامبی خارج کرده‌اند. اما دیالوگ‌های وسط گیم‌پلی که مربوط به پیشروی داستان نیستند شکل جالبی ندارند و بسیار خشک و بی‌روح به نظر می‌رسند.

از لحاظ شخصیت‌پردازی باید گفت که این بخش عملکرد خوبی نداشته. طراحی شخصیت‌ها طوری هستند که گویا فقط برای این ساخته شده‌اند که این بخش فقط به زامبی کشتن شناخته نشود؛ اما باید گفت که آن‌طور که باید، نتوانسته‌اند این هدف را اجرا کنند.

مرتبط: داستان بازی Call of Duty: Modern Warfare 3

نقاط مثبت و منفی Zombies:

 بیایید روی همان زامبی کشتن تمرکز کنیم. Omnimovement در این بخش طوفان به پا می‌کند. ترکیب این سیستم حرکتی با بخش زامبی، ترکیبی بی‌نظیر از آب درآمده. علاوه بر این، تنوع سلاح‌های بازی نیز در این بخش قابل‌توجه است. عناصر دیگری نیز در این بخش وجود دارند. Easter-eggهای فراوان و البته جذاب و سرگرم‌کننده، به عمق این بخش و نقشه‌های آن می‌افزاید.

همچنین GubbleGumها نیز به این بخش بازگشته‌اند. همان آدامس‌های شگفت‌انگیز Black Ops 3 که هرکدام قابلیت متفاوتی به بازیکن می‌دادند. همه این عناصر باعث شده‌اند تا بخش زامبی Black Ops 6 به تجربه‌ای بی‌نظیر تبدیل شود و بازیکنان را تا ساعت‌ها سرگرم کند.

 البته که بازی در این بخش هم نقاط ضعفی دارد. برای مثال می‌توان به گیج شدن بازیکن برای ادامه بازی به دلیل کمبود راهنما اشاره کرد. همچنین عناصر فراوان گیم‌پلی به همراه گزینه‌های زیاد ارتقا، ممکن است بازیکنان را کمی اذیت کند. مأموریت‌های نقشه‌های بازی نیز به‌راحتی به تمام نمی‌رسند.

درصورتی‌که با دوستانتان این بخش را بازی کنید، نخواهید توانست که پیشرفت خود را ذخیره کنید. باگ‌هایی نیز در این بخش وجود دارند که علی‌رغم اینکه آن‌چنان بزرگ نیستند، اما همچنان اذیت‌کننده خواهند بود و در کنار نکات منفی قبلی، به تجربه این بخش آسیب خواهند رساند. اما هیجان و جذابیت این بخش و همچنین عمق عناصر آن به‌اندازه‌ای بالا است که شمارا مجذوب خود خواهد کرد.

نتیجه‌گیری:

Black Ops 6، پس از پخش تریلرهای هیجان‌انگیز و ایجاد جو مثبت نسبت به خود میان طرفداران Call of Duty، سرانجام منتشر شد و توانست در همه ابعاد طرفداران را راضی کند. بخش داستانی جذاب با گرافیک چشم‌نواز و گیم‌پلی خلاقانه و روان یکی از بهترین کمپین‌های کل سری Call of Duty به شمار می‌رود.

بخش چندنفره این عنوان با ارائه سیستم حرکتی Omnimovement، همراه با گان‌پلی بی‌نظیر و نقشه‌ها و حالت‌های جذاب، تجربه‌ای سرگرم‌کننده از این بازی می‌سازد. درنهایت بخش زامبی این نسخه نیز با ارائه دو نقشه جدید و روایت داستان و شخصیت‌پردازی قابل‌قبول و تنوع عناصر گیم‌پلی، توانست رضایت طرفداران را جلب کند و این عنوان را به بهترین نسخه Call of Duty در چند سال اخیر تبدیل کند.

نقاط قوت:

+بهترین کمپین در چند سال گذشته.

+داستان و فضاسازی قدرتمند و مکمل یکدیگر هستند.

+ایده‌های نسخه‌های قبلی در طراحی مراحل، در این نسخه به بهترین شکل اجرا شده‌اند.

+گان‌پلی و صداگذاری جذاب.

+Omnimovement جذابیت بالایی، مخصوصا در بخش چندنفره و زامبی به بازی می‌دهد.

+بخش زامبی سرگرم کننده، با عناصر فراوان گیم‌پلی مانند ایستراگ ها و داستان مناسب.

نقاط ضعف:

-عدم وجود باس‌فایت‎‌های به‌یادماندنی.

-حالت‌های بازی تکراری.

-سرعت بالای جابجایی بازیکنان در اثر حضور همزمان Omnimovement و Tactical Sprint در بخش چندنفره.

-دیالوگ‌های خشک وسط بازی و گیج‌شدن بازیکن در اثر وجود عناصر زیاد گیم‌پلی و کمبود راهنما در بخش زامبی.

بیشتر بخوانید: محبوب‌ترین بازی‌های آنلاین در ایران